Thai Smile เที่ยวบิน WE10

สดๆร้อนๆเมื่อคืนที่ผ่านมา

♡♡♡บันทึกประสบการณ์จริง♡♡♡

12 พ.ค 59
20.51 น เขียนบนเครื่องบินของสายการบิน ไทยสมายล์

Thai Smile เที่ยวบิน WE10 ออกจากสุวรรณภูมิ 19.20 น ถึงอุดร 20.20 น

บินมาได้ 50 นาที(20.10 น) เสียงประกาศจากกัปตันว่า ไม่สามารถนำเครื่องลงทีสนามบินอุดรได้ เนื่องจากฝนตกหนัก ต้องทำการบินวน (Hold)บริเวณนี้เป็นเวลา 10 นาที... ผู้โดยสารทุกคนอยู่ในอาการรอคอยการนำเครื่องลง เวลาผ่านไป 35 นาที (20.45 น) เครื่องบินพยายามลดระดับเพื่อจะลงที่สนามบินอุดร แต่ด้วยเข้าใจว่าพายุฤดูร้อนกำลังเข้าอุดร เพราะขณะกัปตันบินวน( hold ) และลดระดับลงนั้น เครื่องบินเหมือนถูกโขยกอย่างแรงเป็นระยะๆถี่ๆ ผู้โดยสารทุกคนเริ่มกลัว แต่ทุกคนก็เงียบและรอดูว่ากัปตันจะตัดสินใจ จนวินาทีสุดท้าย กัปตันตัดสินใจนำเครื่องลงที่สนามบินอุดร เครื่องแอฟโพสต์ชิ่ง(approaching) ที่สนามบินอุดร เครื่องบินก็โดนโขยก กระแทกจากพายุอย่างแรง ผู้โดยสารบางท่านร้องไห้ บางท่านก็ปิดตา บางท่านก็กรี้ดร้อง ส่วนผมเอามือกำหลวงปู่ฝั้น อาจาโร แล้วอนิษฐานขอให้เที่ยวบินนี้ปลอดภัย ในขณะมองออกนอกหน้าต่างเครื่องบินจะเห็นไฟจากปีกเครื่องบินกระทบกับก้อนเฆมขนาดใหญ่ และเครื่องบินโดนโขยกและโดนกระแทกตลอดเวลา บรรยายกาศน่ากลัวมาก ไม่เคยเจอแบบนี้ในชีวิตมาก่อน หวาดเสียวมาก ขณะเครื่องบินกำลังเข้า ไฟนอล (Final)  รันเวย์ เครื่องบินยังโยกเยกอย่างแรง ถ้าให้ผมประเมิน ผมจะประเมินว่า เครื่องบินต้องเกิดอุบัติเหตุที่สนามบินอุดรแน่ เพราะดูอาการการจะนำเครื่องบินลง ณ วินาทีนั้น มันเป็นไปไม่ได้ ผ่านไป 3 วินาที กัปตันตัดสินใจเติมเครื่องสุด แล้วเชิดหัวขึ้น โกอะราว( Go around=เร่งเครื่องยนต์เชิดหัวแล้วบินต่อไป ) บินผ่านทะลุพายุเหนือสนามบินอุดร ผมเข้าใจได้เลยว่ากัปตันพยายามจะเอาเครื่องบินทะลุพายุที่เข้ามาบริเวณเหนือสนามบิน เครื่องเชิดหัวขึ้น เสียงเครื่องยนต์ทำงานเต็มที่ (เสียงเครื่อง 100%) กัปตันบินด้วยเครื่องยนต์ 100% เป็นเวลา 2-3 นาที ก็ผ่อนเครื่องยนต์ ณ วินาทีนี้เองที่ทำให้ผู้โดยสารรับรู้ได้ว่า เครื่องบินจะบินผ่านนาทีวิกฤตได้หรือเปล่า เพราะเสียงเครื่องยนต์เบาไปชั่วขณะ ขณะเครื่องบินกำลังบินเจาะก้อนเฆมขนาดมหึมา เพื่อไต่ระดับหนีพายุ เครื่องบินก็ยังโขยกเขยก โดนกระแทกจากพายุตลอด จนเวลาผ่านไปเกือบ 10 นาที กัปตันประกาศว่า จะต้องนำเครื่องไปลงที่จังหวัดขอนแก่น พอเสียงประกาศจบลงแค่นั้น เสียงปรบมือกันดังสนั่น เพราะผู้โดยสารคงจะคิดเหมือนกันว่า "รอด" แล้วละ บ้างก็ร้องออกมาว่า หัวใจจะวาย ส่วนผมเอง ก็โล่งอกไปด้วย...จนสุดท้ายกัปตันสามารถนำเครื่องบินลงที่
สนามบินขอนแก่นด้วยความปลอดภัย ณ เวลา 21.15  น...

เครื่องบินต้องเติมน้ำมันที่สนามบินขอนแก่น ช่วงนี้แอร์ไม่ให้ลงจากเครื่อง เพราะแอร์บอกว่า เติมน้ำมันเสร็จจะบินไปลงที่อุดรอีก ผู้โดยสารส่วนใหญ่คาดหวังว่า ไทยสมายล์จะมีรถไปส่งถึงอุดร เพราะทุกคนกลัวการต้องลุยพายุอีกครั้ง พอเติมน้ำมันเสร็จ แอร์โฮสเต็ทประกาศว่า เครื่องจะทำการบินไปที่อุดรอีกครั้งหนึ่ง ทุกคนก็หว้งว่าจะถึงอุดรด้วยความปลอดภัย

21.58 น เครื่องบินไทยสมายล์ WE10  ออกเทคออฟอกเดินทางไปที่อุดรอีกครั้ง ทุกคนก็มีความหวังว่าจะถึงที่ปลายด้วยความปลอดภัย....

จนเวลา 22.11 น เครื่องบินก้อต้องเจอสภาพอากาศเช่นเดิม คือ เจอพายุ เครื่องโขยกเขยกอีกครั้ง ผู้โดยสารทุกคนกลัวเหมือนเดิม มันก็น่ากลัวจริงๆ แสงไฟกระทบก้อนเฆมเห็นได้ชัดเลยว่า เครื่องบินโยกเยกอย่างแรงเช่นเดิม

22.13 น แอร์โฮสเต็ทประกาศว่า เนื่องด้วยสภาพอากาศที่สนามบินอุดรธานีไม่เอื้ออำนวยในการลงจอด ไทยสมายล์จึงมีความจำเป็นต้องบินกลับไปที่สนามบินสุวรรณภูมิ...ก้อยังดีที่บินไปลงที่ที่มันปลอดภัย ถึงจะเสียเวลาก็ตาม

22.50 น เครื่องก้อลงแตะพื้นสนามบินสุวรรณภูมิ ด้วยความปลอดภัย

☆☆☆แล้วผมจะกลับอุดร ยังไงต่อล่ะ บาดทีนี่ เห็นทีต้องนอนที่ กทม อีกคืน☆☆☆

ในไฟท์นี้ เดินทางร่วมกับ ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี ท่านเสนีย์ จิตตเกษม และคุณประจวบ  ทองเย็น MD บริษัท อัลติเมท ทัวร์ จำกัด ลงเครื่องแล้วเรา(3 คน) คงจะมีเรื่องราวเล่าให้ลูกให้หลานฟังถึงการเผชิญโชดชะตาร่วมกัน...อย่างไม่มีวันลืม♡♡♡